پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

اینکه فقط به معلول گیر بدهیم و از علت‌ها غافل باشیم، مسلما دردی از ما را دوا نمی‌کند. ادعا شده که ویلا غیر مجاز بوده و تخریب شده است، درست. اما مجوز ساخت را چه کسی داده؟ در خصوص بعضی از ویلا‌ها، انشعابات (آب، گاز و برق) را چه کسی تائید کرده است؟ مگر می‌شود بدون اطلاع دهیار، اعضای شورا و حتی بخشداری و جهادکشاورزی و بنیاد مسکن، در روستا و حتی بیابانی، ساخت و ساز کرد؟ خودمان را گول نزنیم، پشت هر فسادی از مردم، زنجیره‌ای از مفسدین دولتی قرار دارند که ما دوست نداریم درباره آن‌ها افشاگری کنیم و اعتراف نمائیم که امکان تجلی یافتن و بروز و ظهور فساد، چراغ سبز و حمایت این نهادهاست. ما دوست نداریم که با کشف فساد در یک اداره دولتی، به کارشناس و مدیر سازمان بازرسی گیر بدهیم! ما حتی دوست نداریم، فساد را بشکل نظام‌مند و هم شمول ببینیم و بدان بپردازیم. بنظر شما مشکل کجاست؟ آیا تخریب یک ویلای غیر مجاز با وجود در امان ماندن عقبه‌های ایجاد فساد، جای مانور تبلیغاتی دارد؟ قضاوت با شما.

و باز هم زمین‎خواری؛ پدیده‎ای گسترده که بسیاری از ارگان‎های کشور را ربط‌وبی‎ربط درگیر خود کرده است، اما چرا این پدیده در ایران تا این حد زیاد شده است. شاید علت آن به گستردگی زمین در کشور و وجود متولیان بسیار برای رسیدگی به امور آن بازگردد. شاید هم ازدیاد این پدیده را در دولت‎های نهم و دهم بتوان به عزم دولت مهرورزی برای تخریب و تغییر کاربری نسبت داد، اما آنچه در این میان توجه را بسیار به خود جلب می‎کند، ردپاهایی است که در پرونده‎های درشت دیده می‎شود.